නේක අරමුණු දරන්
මුසපත්ව ඇති දනන්
නැවතුනත් මොහොතකට
නැවතුමේ සෙවන යට
රියක් එන තුරු යනෙන..
ඔවුන්ගේ අඳ නෙතින්
මග බලන රිසියෙන්
ඔවුන් දෙස මුව යොමන
හිරු එලිය නොම දකින,
ඔහුට එය නිවහනයි..
දිගු සසර ගමනේ
එකම අරමුනක් වෙත
අපි එකට යන නමුත්,
මේ පුංචි මාවතේ
දුර පෙනෙන අරමුණක්
නොමැති එක චරිතයක්
පමණක්ම නොවෙද ඔහු...